Sonny Boy
Blijf op de hoogte en volg Janneke
25 Februari 2013 | Nederland, Rotterdam
Twee minuten later sleepte ik mijn gekrenkte ego, knikkende knieën en schijnbaar overtollige kilo’s de dokterspraktijk uit. Hmpf, afvallen als medicijn tegen kniepijn. Goede grap, dan verkies ik toch de eerste optie. Bewegen en dan wat fanatieker dan mijn wekelijkse yogaklasje. Maar wat? Hardlopen is niet aan mij besteed. Dat bleek al op de middelbare school toen ik standaard een dikke vette nul kreeg voor sprinten. ‘Jan, je moet rennen in plaats van lopen’ was een veel gehoorde opmerking. Het enige goede dat ik dan ook van de dokter heb meegekregen was: zwemmen is beter dan hardlopen mevrouw. Yes!
Zwemmen heb ik altijd leuk gevonden. Wanneer mijn vriendinnen tijdens onze zon, zee, strand vakanties lagen te bakken op hun strandbedje, lag in te spetteren in het water. Duiken, onder water zwemmen, oefenen van de handstand en het maken van koprollen tot ik dol werd, waren mijn specialiteiten. En stiekem nog steeds.
Sinds een tijdje begeef ik mij dus tweewekelijks naar het zwembad om de hoek. Een half uur baantjes trekken, tien minuten zweten in het Turks stoombad en vervolgens weer huiswaarts keren. Want tijdens de speciaal ingeroosterde banentrek-uren, zijn spetterpraktijken helaas niet toegestaan. Tot een uur geleden.
Vandaag zwom ik in baan nummer twee. Baan één is de langzame baan en nummer vijf de snelle. Ik vind zelf dat ik in drie thuis hoor, maar daar voelde ik me vandaag wat minder op mijn gemak bij de zwaar gespierde, kale borstcrawl meneer. Baan twee voor mij dus. Na al aardig wat meters gezwommen te hebben, zag ik ‘m. Sonny Boy. Een mooi, tikkie macho, bruin gekleurd mannetje van een jaar of tien. Een gespierde brijnaald zou mijn opa gezegd hebben. Het is voorjaarsvakantie, dus Sonny Boy mocht mijn zijn vader mee zwemmen. Tussen de grote mensen. En dat vond dit kereltje natuurlijk maar wat prachtig. Een indrukwekkende duik met de nodige spetters zorgden voor een snelle start. Baan drie was vanaf nu onveilig verklaard. Uitermate fanatiek zwom onze Sonny Boy links in de baan, wat al snel zou zorgen voor de nodige botsingen. Gelukkig riep zijn vader hem snel tot orde en kon de kleine fanatiekeling het hele zwembad laten zien hoe snel hij wel niet was. En dat wassie! Al snel hield zijn vader hem niet meer bij.
Terwijl ik lekker rustig op mijn rug zwom in baan twee, zwijmelde ik terug naar mijn eigen kindertijd. De tijd waarin opa, die van de gespierde brijnaald, met ons van de glijbaan ging. Waarin mijn vader de grootste bommetjes van de wereld maakte. Waarin ik wel tien ringen achter elkaar kon opduiken. En waarin het omkleden na afloop altijd zo koud en plakkerig was. Maar ook de tijd waarin we na de zwemles altijd wat lekkers kregen en ik als een trotse pauw mijn A en B diploma in ontvangst mocht nemen.
Vijf minuten, drie banen en het nodige gezwijmel later, bracht een flinke plens water in mijn neus me terug naar de realiteit. Mijn half uur plus vijf minuten extra waren zo snel als Sonny Boy verstreken. Nog even in het Turks stoombad om mijn -inmiddels minder pijnlijke knieën- te verwennen en het nodige chloor eruit te dampen. Op naar de koude kleedruimtes om mijn haren te wassen, af te drogen en me vervolgens plakkerig en wel in mijn kleren hijsen. Dat veranderd helaas niet als je ouder wordt.
Sonny Boy was ik inmiddels allang vergeten. Totdat ik hem zag. In het ondiepe bad, aan het spelen met een bal en een blond meisje van een jaar of vier. Kleine mensen worden groot, maar Sonny Boy nog even niet.
-
25 Februari 2013 - 16:52
Anouk:
Heej zusje,
Wat een leuk verhaal, en dat vanuit Rotterdam.
Gelukkig vind je zwemmen wel leuk en is dat volgens de arts ook nog beter dan rennen:).
Ik denk heel vaak terug aan de kindertijd, dat krijg je met al dat kleine grut om je heen. Maar aan het zwemmen vroeger heb ik nog nooit gedacht.
De komende tijd als je weer gaat zwemmen zul je hier nog wel een paar keer aan terug denken. Aan het zwemmen vroeger, maar ook aan sonny boy:P! haha
xx Anouk
-
25 Februari 2013 - 18:22
Inge:
Leuk geschreven Janneke!
Wordt het niet tijd voor een gewone blog of column?;)
X je achterbuurvrouw
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley