Wintertime!
Door: jannekeghana
Blijf op de hoogte en volg Janneke
15 December 2010 | Ghana, Accra
Volgens de klok was het al lang winter, maar (gelukkig) heeft de kou Ghana nu ook bereikt! Jaja, ook hier is het koud! Overdag is de temperatuur weer gewoon snikheet zonder zweetcapriolen omdat de luchtvochtigheid weggewaaid is. Maar ’s nachts vriest t bijna geloof ik! Oke, ik ben inmiddels geen goede graadmeter meer, want ik ben gewend aan de tropische hitte hier. Maar ik slaap gewoon met sokken aan (of moet ik me nu schamen)! En dan moet het ergste nog komen volgens mijn gastvader…
(na nader onderzoek blijkt het ‘s nachts ongeveer 20 tot 23 graden te zijn 15 graden verschil met overdag dus koud :P)
De droge lucht zorgt er verder dat heel de omgeving een grote stofwolk is. Ondanks dat het dorp aan een verharde weg ligt, heb ik alsnog enorme stoflongen. Maar ook dat is niet levensbedreigend en dus klagen we er niet over! Ik zou ook niet durven trouwens als ik jullie vriesverhalen hoor!
Behalve de kou heeft ook Sinterklaas Ghana bezocht! Mijn sintweekend was een groot spektakel! We waren met 11 vrijwilligers hier in het Greenhouse om ons festival te vieren! 3 dagen vol met activiteiten: samen koken, naar een waarzegger, picknicken en vissen aan de rivier, sintliedjes zingen, badmintonnen, onze schoen zetten, uitgebreid en lekker ontbijten en onze schoen zetten! Op zaterdagavond hadden we een groot kampvuur en daar hebben we de hele avond omheen gedanst. Het hele dorp was uitgelopen, want het was de zondag daarvoor al in de kerk aangekondigd dat 11 sileminga’s hun festival in het dorp kwamen vieren! De drummers waren ook al de hele week bezig geweest om de nieuwe dierenhuiden te drogen en te spannen, super leuk om te zien!
Gelukkig voor ons zat er op zondagmorgen ook nog van alles in onze schoen! Zwarte (blanke) piet Carlien was zo creatief geweest om voor ieder een lang, persoonlijk gedicht te schrijven, piet Ruud had voor iedereen een kadootje gekocht en twee andere pietjes hadden voor lokale “pepernoten” gezorgd. Tijdens de lunch aan de rivier hebben we nog een dobbelspel met kado’s gedaan en toen kreeg ik een erg passend kado: erotische thee! Ik weet niet waar die nu is gebleven, maar hij is stiekem verdwenen… Verdacht met twee stellen in de groep, want ik kan jullie mededelen dat de thee toch echt niet in mijn hut beland is :P. (ik hoor sommige reacties van jullie nu al: jaja dat kun je wel zeggen jan maar bewijs dat maar eens)
Inmiddels zit ik aan een kop warme chocolademelk nog eens te overdenken wat ik wel weer niet allemaal heb meegemaakt. Ik ben met Ibrahim en een paar fieldworkers (villagers) begonnen aan wat bouwprojecten die nog in de planning zaten: we hebben het dak van één van de kamers in het guesthouse verwijderd, om de hele hut vervolgens op te hogen en het dak opnieuw te plaatsen. We zijn ook begonnen met het bouwen van een lokale library voor de jeugd en anderen die überhaupt kunnen lezen. Voor alle toeristen die dit toevallig lezen: er komt ook een exchange corner for tourists! Hiervoor zijn we naar het bos geweest om hout te hakken en gras te snijden voor het dak. Dat laatste was ook een hele happening want dat hebben we in het sintweekend gedaan met alle vrijwilligers en de jongeren uit het dorp. Ik fungeer voornamelijk als fotograaf want mijn tere blanke huid zit telkens binnen één minuut al onder de krassen, sneden en splinters. Bas als je ook eens besluit om naar Ghana te gaan, er is genoeg werk voor je!
Oh dan vergeet ik bijna te vertellen van mijn rijavontuur in Ghana. Jaja ik moest en zou van Ibrahim in zijn truck rijden, want dan kon ik zeggen dat ik ook in Ghana had auto gereden! Na veel protest had ie me in zo’n situatie gewurmd dat ik wel moest (hij zat bovenop de truck op een stapel stro en kon er dus zogenaamd niet meer van af). Oké vooruit, dan rij ik wel. ’t Was maar 100 meter in de bush, dus veel kon er niet gebeuren. Toen we even later weer verder moesten kon ik er weer niet onderuit en moest ik weer rijden (doodeng want ik heb al 4 maanden niet meer gereden, ben een truck niet gewend, er zijn geen wegen en ’t is een diesel 4 bij 4 aandrijving ofzoiets). Ibrahim zou me wel navigeren en dat ging ongeveer zo: Stel je voor je zit in de bush, tussen allemaal farms waar hoge milletstengels, bomen en andere grasachtige planten 2 meten omhoog steken, er zijn geen wegen, geen paden, helemaal niks! Dus het was: nu naar links, nu naar rechts, zie je dit pad links, ga daarin. Ik zweer je dat er echt alleen maar een konijnenpad was en geen weg, maar nadat ik erdoorheen had gecrost was er natuurlijk wel een weg. Toen kwam de grote goocheltruc: tot stilstand komen voordat ik tegen een andere verroestte, stilstaande, kapotte, oude auto zou botsen… Je raad het al: dat lukte niet dus kwamen we niet tot stilstand door te remmen maar door tegen dat andere geval aan te rijden. Gelukkig reed ik 5 km per uur en kan ik de schuld geven aan de remmen die het alleen maar deden als je ze tot op de bodem en nog een stukje verder intrapte. Niks gebeurt, de Ghanezen hadden dikke pret en we waren weer een avontuur rijker.
Ik geniet nog even van de laatste weken/dagen, voordat ik de echte kou weer in moet. Dinsdag ga ik voor een paar dagen terug naar mijn oude gezin om de kerst en de dagen erna door te brengen in Cape Coast. De familie van een andere vrijwilliger is hier en ze hebben me uitgenodigd om met hen de laatste dagen in Cape Coast door te brengen. Dan heb ik een paar dagen om weer een beetje tot rust te komen en te wennen aan wat meer luxe.
Amarinsk ik heb een paar pogingen gedaan om je email adres op te zoeken, maar ik kan het nergens vinden. Zodra ik weer in Nederland ben ga ik al jouw verhalen lezen en reageren op jouw blogs! Lieve pietjes uit Rotterdam, bedankt voor jullie mooie sintgedicht! Loes, Miesj, opa oma, omie, bedankt voor de brieven en iedereen bedankt voor het schrijven van al jullie super lieve reacties elke keer! Soms voelt het nog steeds alsof ik droom en dan knijp ik mezelf even letterlijk in mijn arm om te voelen dat ik toch écht in Ghana ben, op het dak van het guesthouse naar alle duizenden sterren zit te kijken of in mijn compound stenen uit rijst zit te plukken.
Wat heb ik verder nog allemaal beleefd: spannende ritjes achterop de motor, leren naaien met een handnaaimachine van 25 jaar oud, beddenlakens genaaid voor het guesthouse, 5 uur op mijn kont gezeten om mijn haar te laten doen en twee weken later weer 3,5 op de grond gezeten om het er weer uit te laten halen, geprobeerd met een fietsband te rollen (zoals je dat op tv ziet), gepromoveerd naar een emmer van 15 liter water dragen op mijn hoofd, een muis in mijn kamer gesignaleerd en laten vangen door mijn vader terwijl ik bovenop mijn bed stond, mijn broertjes en zusje “een bossie rooie rozen geleerd”, een mars, snickers en speculaas gegeten, 1400 foto’s gemaakt, met z’n negenen en een hoop bagage in een vijfpersoons taxi gezeten, in totaal 12 lichamelijke mankementen en mankementjes opgelopen en overwonnen en nog heel veel andere kleine maar waardevolle dingen die hier heel normaal zijn!
Laat ik dan tot slot eens origineel zijn en geen grappige weetjes opschrijven, maar vertellen wat ik wel niet allemaal ga missen van Ghana:
• De enorm mooie mensen hier, waarvan hun gezichten zo enorm stralen als ze lachen!
• De kindjes die zo blij kunnen zijn met niks!
• Het “niks moet en alles mag”
• Het feit dat alles gewoon kan! Niks is onmogelijk, zolang je maar geduld hebt!
• De eenvoud en het gebrek aan zeuren om niks!
• Het uren bezig zijn met helemaal niks
• Het feit dat je altijd binnen een straal van 25 meter 1 sinaasappel, een zakje water, brood of rijst kunt kopen.
• De gesprekken over het eten en de manier waarop het je lichaam weer verlaat (gespreksonderwerp nummer 1 onder vrijwilligers)
Dit was denk ik mijn laatste verhaal vanuit Ghana, dus tot een afsluitend verhaal vanuit Nederland! Dat zal wel een verhaal vol cultuurshocken worden…
Een dikke kus, sister Mambora
(oh op de foto’s kunnen jullie hoe mijn nieuwe jurk eruit ziet, hoe mijn haar eruit ziet en hoe ik vrienden heb gemaakt met de politie hier (heeft niks te maken met mijn rijavontuur hoor))
(na nader onderzoek blijkt het ‘s nachts ongeveer 20 tot 23 graden te zijn 15 graden verschil met overdag dus koud :P)
De droge lucht zorgt er verder dat heel de omgeving een grote stofwolk is. Ondanks dat het dorp aan een verharde weg ligt, heb ik alsnog enorme stoflongen. Maar ook dat is niet levensbedreigend en dus klagen we er niet over! Ik zou ook niet durven trouwens als ik jullie vriesverhalen hoor!
Behalve de kou heeft ook Sinterklaas Ghana bezocht! Mijn sintweekend was een groot spektakel! We waren met 11 vrijwilligers hier in het Greenhouse om ons festival te vieren! 3 dagen vol met activiteiten: samen koken, naar een waarzegger, picknicken en vissen aan de rivier, sintliedjes zingen, badmintonnen, onze schoen zetten, uitgebreid en lekker ontbijten en onze schoen zetten! Op zaterdagavond hadden we een groot kampvuur en daar hebben we de hele avond omheen gedanst. Het hele dorp was uitgelopen, want het was de zondag daarvoor al in de kerk aangekondigd dat 11 sileminga’s hun festival in het dorp kwamen vieren! De drummers waren ook al de hele week bezig geweest om de nieuwe dierenhuiden te drogen en te spannen, super leuk om te zien!
Gelukkig voor ons zat er op zondagmorgen ook nog van alles in onze schoen! Zwarte (blanke) piet Carlien was zo creatief geweest om voor ieder een lang, persoonlijk gedicht te schrijven, piet Ruud had voor iedereen een kadootje gekocht en twee andere pietjes hadden voor lokale “pepernoten” gezorgd. Tijdens de lunch aan de rivier hebben we nog een dobbelspel met kado’s gedaan en toen kreeg ik een erg passend kado: erotische thee! Ik weet niet waar die nu is gebleven, maar hij is stiekem verdwenen… Verdacht met twee stellen in de groep, want ik kan jullie mededelen dat de thee toch echt niet in mijn hut beland is :P. (ik hoor sommige reacties van jullie nu al: jaja dat kun je wel zeggen jan maar bewijs dat maar eens)
Inmiddels zit ik aan een kop warme chocolademelk nog eens te overdenken wat ik wel weer niet allemaal heb meegemaakt. Ik ben met Ibrahim en een paar fieldworkers (villagers) begonnen aan wat bouwprojecten die nog in de planning zaten: we hebben het dak van één van de kamers in het guesthouse verwijderd, om de hele hut vervolgens op te hogen en het dak opnieuw te plaatsen. We zijn ook begonnen met het bouwen van een lokale library voor de jeugd en anderen die überhaupt kunnen lezen. Voor alle toeristen die dit toevallig lezen: er komt ook een exchange corner for tourists! Hiervoor zijn we naar het bos geweest om hout te hakken en gras te snijden voor het dak. Dat laatste was ook een hele happening want dat hebben we in het sintweekend gedaan met alle vrijwilligers en de jongeren uit het dorp. Ik fungeer voornamelijk als fotograaf want mijn tere blanke huid zit telkens binnen één minuut al onder de krassen, sneden en splinters. Bas als je ook eens besluit om naar Ghana te gaan, er is genoeg werk voor je!
Oh dan vergeet ik bijna te vertellen van mijn rijavontuur in Ghana. Jaja ik moest en zou van Ibrahim in zijn truck rijden, want dan kon ik zeggen dat ik ook in Ghana had auto gereden! Na veel protest had ie me in zo’n situatie gewurmd dat ik wel moest (hij zat bovenop de truck op een stapel stro en kon er dus zogenaamd niet meer van af). Oké vooruit, dan rij ik wel. ’t Was maar 100 meter in de bush, dus veel kon er niet gebeuren. Toen we even later weer verder moesten kon ik er weer niet onderuit en moest ik weer rijden (doodeng want ik heb al 4 maanden niet meer gereden, ben een truck niet gewend, er zijn geen wegen en ’t is een diesel 4 bij 4 aandrijving ofzoiets). Ibrahim zou me wel navigeren en dat ging ongeveer zo: Stel je voor je zit in de bush, tussen allemaal farms waar hoge milletstengels, bomen en andere grasachtige planten 2 meten omhoog steken, er zijn geen wegen, geen paden, helemaal niks! Dus het was: nu naar links, nu naar rechts, zie je dit pad links, ga daarin. Ik zweer je dat er echt alleen maar een konijnenpad was en geen weg, maar nadat ik erdoorheen had gecrost was er natuurlijk wel een weg. Toen kwam de grote goocheltruc: tot stilstand komen voordat ik tegen een andere verroestte, stilstaande, kapotte, oude auto zou botsen… Je raad het al: dat lukte niet dus kwamen we niet tot stilstand door te remmen maar door tegen dat andere geval aan te rijden. Gelukkig reed ik 5 km per uur en kan ik de schuld geven aan de remmen die het alleen maar deden als je ze tot op de bodem en nog een stukje verder intrapte. Niks gebeurt, de Ghanezen hadden dikke pret en we waren weer een avontuur rijker.
Ik geniet nog even van de laatste weken/dagen, voordat ik de echte kou weer in moet. Dinsdag ga ik voor een paar dagen terug naar mijn oude gezin om de kerst en de dagen erna door te brengen in Cape Coast. De familie van een andere vrijwilliger is hier en ze hebben me uitgenodigd om met hen de laatste dagen in Cape Coast door te brengen. Dan heb ik een paar dagen om weer een beetje tot rust te komen en te wennen aan wat meer luxe.
Amarinsk ik heb een paar pogingen gedaan om je email adres op te zoeken, maar ik kan het nergens vinden. Zodra ik weer in Nederland ben ga ik al jouw verhalen lezen en reageren op jouw blogs! Lieve pietjes uit Rotterdam, bedankt voor jullie mooie sintgedicht! Loes, Miesj, opa oma, omie, bedankt voor de brieven en iedereen bedankt voor het schrijven van al jullie super lieve reacties elke keer! Soms voelt het nog steeds alsof ik droom en dan knijp ik mezelf even letterlijk in mijn arm om te voelen dat ik toch écht in Ghana ben, op het dak van het guesthouse naar alle duizenden sterren zit te kijken of in mijn compound stenen uit rijst zit te plukken.
Wat heb ik verder nog allemaal beleefd: spannende ritjes achterop de motor, leren naaien met een handnaaimachine van 25 jaar oud, beddenlakens genaaid voor het guesthouse, 5 uur op mijn kont gezeten om mijn haar te laten doen en twee weken later weer 3,5 op de grond gezeten om het er weer uit te laten halen, geprobeerd met een fietsband te rollen (zoals je dat op tv ziet), gepromoveerd naar een emmer van 15 liter water dragen op mijn hoofd, een muis in mijn kamer gesignaleerd en laten vangen door mijn vader terwijl ik bovenop mijn bed stond, mijn broertjes en zusje “een bossie rooie rozen geleerd”, een mars, snickers en speculaas gegeten, 1400 foto’s gemaakt, met z’n negenen en een hoop bagage in een vijfpersoons taxi gezeten, in totaal 12 lichamelijke mankementen en mankementjes opgelopen en overwonnen en nog heel veel andere kleine maar waardevolle dingen die hier heel normaal zijn!
Laat ik dan tot slot eens origineel zijn en geen grappige weetjes opschrijven, maar vertellen wat ik wel niet allemaal ga missen van Ghana:
• De enorm mooie mensen hier, waarvan hun gezichten zo enorm stralen als ze lachen!
• De kindjes die zo blij kunnen zijn met niks!
• Het “niks moet en alles mag”
• Het feit dat alles gewoon kan! Niks is onmogelijk, zolang je maar geduld hebt!
• De eenvoud en het gebrek aan zeuren om niks!
• Het uren bezig zijn met helemaal niks
• Het feit dat je altijd binnen een straal van 25 meter 1 sinaasappel, een zakje water, brood of rijst kunt kopen.
• De gesprekken over het eten en de manier waarop het je lichaam weer verlaat (gespreksonderwerp nummer 1 onder vrijwilligers)
Dit was denk ik mijn laatste verhaal vanuit Ghana, dus tot een afsluitend verhaal vanuit Nederland! Dat zal wel een verhaal vol cultuurshocken worden…
Een dikke kus, sister Mambora
(oh op de foto’s kunnen jullie hoe mijn nieuwe jurk eruit ziet, hoe mijn haar eruit ziet en hoe ik vrienden heb gemaakt met de politie hier (heeft niks te maken met mijn rijavontuur hoor))
-
15 December 2010 - 11:30
Huub Hauser:
Ha die Janneke.
Je bent maar een bofferd dat je 2 keer je schoen mag zetten.
Nog 2 weekjes en dan ben je er gelukkig weer.
Papaaa -
15 December 2010 - 11:33
Yvonne:
Jannes! Echt weer een heerlijk verhaal, mooi dat jullie ook nog sinterklaas hebben gevierd! Ik heb ook mijn grote droom gekregen: een scankassa, dus als je terug bent moet je maar snel een keertje klantje komen spelen haha ;)!
Nee maar zonder gekheid, geniet nog van je laaste weekjes, het warme weer! (met 20 graden met sokken slapen, idioot :P)! En dan tot heel snel, want nu wordt het toch wel echt tijd voor mokka-gebakjes-gossip-tijd!
Kusjes Yvonne -
15 December 2010 - 11:34
Yvonne Nog Een Keer:
P.s. Je verhalen werken ook echt heel goed als SOG materiaal.. volgens mij heb ik echt alles gedaan nu wat ik kon doen voor het leren.. dus het is nu dan ook echt echt echt studietijd :P!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx -
15 December 2010 - 11:40
Huub Hauser:
Zo.
Nu heb ik het hele verhaal gelezen.
Wat een verhalen meidje. Super.
Stop ze maar allemaal in je rugzak en geniet er je leven lang van.
Ik hoop dat je de laatste 2 weken nog erg veel plezier beleefd en nog meer ervaringen opdoet.
Alvast een fijne trip gewenst en tot gauw. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Papaaaaaa -
15 December 2010 - 11:56
Mooooon:
Lieverdddd!!! Wat kun je toch hééééérlijk schrijven.. Wat een leuk verhaal weer! Klinkt allemaal zo leuk, lijkt alleen een beetje onwerkelijk :)!
Geniet nog van je laatste weekjes in het warme Ghana..! Ik hoop dat je nog heel veel leuke ervaringen opdoet en dan horen we die vanzelf onder het genot van een glaasje wijn/wodka/bier etc ;) (hebben ze daar iets van alcohol eigenlijk?)! De tijd is in ieder geval omgevlogen en denk voor jou al helemaal!
Ben blij als je terug bent..! Alvast een fijne kerst en een goede reis!
Hele dikke kussss -
15 December 2010 - 12:06
Loes:
Schatjeee....!!
Wat weer een leuk verhaal.. Leuk wee riets van je te horen. Volgens mij komen mijn berichten (sms) ook niet meer erg hard aan want had geen reactie meer gehad van jou!
Super dat de Sint ook nog even daar is geweest.. !
Denk dat als je terug bent he tnog kouder gaat hebben brrrr Lekker hollands vriesweer!
Geniet nog even van je laatste weekjes,, ben blij als je weer terug bent.. Dan knoevel ik dich hiel lang.. :P!!
Dikke kus...!!!
-
15 December 2010 - 12:15
Huub Hauser:
Janneke.
Als ik zo alles lees komt er een hele lange knoevel en knuffelrij te staan.
Pappaaaaaa -
15 December 2010 - 12:44
Stefanie:
Ha maedje, toch nog een verhaal, dat had ik niet meer verwacht. Hartstikke leuk weer!! Ik zal het nog wel een paar keer lezen. We kunnen nu echt aftellen, het schiet op. Voor jou en voor ons. Doe je je fam met kerst heel veel groetjes. Geniet nog van alles !! Dit nemen ze je noooit meer af. Heel veel liefs een hele dikke kus van mamsie XXX -
15 December 2010 - 15:19
Doom:
Janneke!! Wat een geweldig verhaal weer! Echt super wat je allemaal meemaakt daar.. geniet nog lekker van je laatste weekjes en dan zien we je binnenkort weer! Kan ik dan alle verhalen in real life horen ;)..
Vlieg voorzichtig terug!!
xxxx -
15 December 2010 - 15:36
Miesj:
Heeej Chicka,
Wat ein verhoal zeg, super leuk geschreven! Gelukkig heat de Sint dig neet vergeate in Ghana, maar det kin auk bijna neet anders met al die hulp pieten doa! Huul vuul plezear de kommende 15 daag en alvast ein huule gooje reis!
Wies snel,
Dieke kos en knoevel van Miesjj -
15 December 2010 - 15:37
Miesj:
P.S. Janniej de Razz steit kald :D:D:D -
15 December 2010 - 16:44
Stefanie:
He lieve Jannie!!
oeeee wat is het snel gegaan en bijna ben je weer in NL! Ik heb je wel gemist hiero hoor. (tijdelijke roomie was leuk, maar niet zo vrolijk en netjes als jij!) :)
hoop dat je een geweldige tijd hebt gehad! Wanneer zie ik je hier?
dikke kusss -
15 December 2010 - 17:36
Anouk:
heej zusje,
wat een geweldig verhaal weer.
geniet nog maar lekker van het warme weer daar want hier is het veel te koud en morgen gaat het weer flink sneeuwen heb ik al gehoord.
de foto's had ik al op facebook gezet en ik ga ze zo op gmail zetten.
dus voor de mensen die de nieuwste foto's nog niet hebben gezien kunnen ze weer bekijken op gmail.
wel raar om te horen dat je tegen een andere auto bent gereden hoor... moet je hier maar niet doen.
tot over 15 nachtjes... dn knuffel ik dich kapoedewietskie
wies zoemedrek
xx je liefste en leukste zusje:P;) -
15 December 2010 - 19:36
Hannie:
Ha lieve Janneke,
Wat weer een geweldig verhaal.
En nu weet je ook nog zomaar, dat je ook nog altijd vrachtwagen chauffeur kunt worden, ha, ha.
Geniet nog van de warmte, als je daar al sokken aan hebt met 20 graden, dan zul je hier wel 5 jassen overelkaar nodig hebben.
Fijne Kerstdagen en een goede reis naar huis.
Veel liefs en 'n knoefelke van Hannie
-
15 December 2010 - 20:29
Bas:
Hoi zus.
Weer een dik verhaal strop met je studie en word dichter of verhaal verteler.
grapje hoor.
Janneke tot heeeeeeeeeeeeeeeel snel.
Doeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Broer Bas.
Groetjes aan de farm -
16 December 2010 - 10:05
Mel Van Dijk:
Jannniieee, altijd leuk als ik een verhaaltje van jou kan lezen! je schrijft echt leuk! lees in het berichtje van je vader dat je echt snel weer in grubbenvors bent dadelijk, das stiekem nog echt snel gegaan zeg. Heb nog een goeie tijd daar en have a safe trip home!
xx -
16 December 2010 - 18:14
Inge:
Hoi Janneke!
Dan eindelijk ook een reactie van familie Tonnaer. Ik heb al je verhalen gelezen en vind ze erg leuk! Je jurk is erg mooi en je tas ook heel tof!! Voor het weer wil ik wel ruilen maar de rest toch maar niet. Knap van je dat je het uithoudt:)
Geniet er daar nog van.
Liefs Inge en de boyz -
16 December 2010 - 19:27
Jan En Marij:
Hallo Janneke wat zal het een cultuurshock worden terug in een wereld vol stress. Geweldig je
avonturen, Een goede reis terug,
nog een zonnige Kerst en wellicht
heel snel tot ziens op Wilhelminastraat 12.
Wij zullen je een stuk vlaai bewaren,
als je dat nog lekker vindt of toch
liever rijstepap?
Groeten......... -
16 December 2010 - 21:15
Bas:
Janneke heb vandaag geteld nog 14 dagen en je bent weer richting het wite grubbenvorst.jajajajajaj -
21 December 2010 - 06:51
Huub Hauser:
Hoi lieve Janneke.
Voor vanavond succes met je busrein naar Accra. Een hele trip maar dat komt goed.
Ik wens je enorm veel plezier en rust voor je komende vakantiedagen in het zuiden richting Accra en Cape Coast.
Tot de 30ste.
Kussss Papaaa -
23 December 2010 - 08:19
Bas:
Hoi Lieve zus.
Alles goed??
Hier wel.
nog even en dan ben je er weer !
gezelig.
eindelijk.
Geweldig.
Dat word leuk.
JAaaj
Janneke komt bijna naar Nederland.
yes yes yes yes -
25 December 2010 - 07:22
Huub:
Goedemorgen allemaal.
Het is kerstmis en een dik pak sneeuw.
Janneke zit lekker in de warmte vlak aan het strand te genieten en bereid zich voor op haar terugreis a.s. woensdag.
Donderdag zien we haar weer en maken e een heerlijk feest van.
Janneke nog een paar fijne dagen en tot donderdag.
Papaaaa -
25 December 2010 - 08:56
Bas:
Hoi lieve zus.
Alles goed??
Hier wel heel wit
Het bankje van een betone biels bij pappa en mamma in de voortuin.licht 11cm sneeuw op. hun rekken vanaf een punt waar sneeuw oor hun is bij gegoot.
ik tel vanaf een punt waar niks is mee gedaan.
Verder gaat alles heel goed.
lekker geslapen!
echt waar nog even wachten en je bent weer hier.
Liefs en 3 kusjes Je beste broertje
Bas -
25 December 2010 - 11:06
Marieke:
Goh meid, laatste week
Jouw ouders en Anouk en Bas komen vanavond een paar dagen kerst vieren hier. In Gouda ligt al een paar dagen een dik pak sneeuw en in het noorden van Ned. ligt ijs waar je op kunt schaatsen!
Maar nu dooit het helaas.
Ook je laatste reisverslag is weer leuk:D
Ik wens je een paar fijne laatste dagen en bovenal een hele goede terugreis
Liefs -
25 December 2010 - 11:47
Ellen Ruiter:
Wauw Janneke wat heb je toch veel meegemaakt. Hartstikke tof!Ik wens je nog veel plezier de laatste dagen en een hele goede vlucht woensdag, kom weer veilig terug in het koude NL. Hier in de achtertuin ligt 40cm sneeuw, koud dus.. maar jij krijgt vast van iedereen een warm welkom! Gaat helemaal goed komen :-D xx -
25 December 2010 - 13:09
Lisanne:
Hello Janneke,
Bij deze een lieve kerstgroet vanuit Pijnacker. Vier je het in Ghana ook nog een beetje?
Het is nu zo langzamerhand wel aftellen, voor je het weet ben je weer in het koude kikkerlandje! Ik kijk er wel naar uit je weer te zien en je verhalen in real life te horen. In ieder geval have fun nog, een goede reis terugen tot snel!!
Xx Lisanne -
27 December 2010 - 17:34
Marij H.:
Ha Janske,
Als ik dit schrijf zijn het nog 3 nachtjes slapen en dan ben je weer terug bij ons in Grubbenvorst.
Wat jij allemaal hebt meegemaakt is met geen pen te beschrijven ( of toch wel aan jouw verslagen te zien prachtig) Ook wij, de hoetjes zijn blij als je weer veilg hier bent. Namens ons allen een goede reis en wellicht heel snel tot ziens!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
